1996-2002

Witajcie ponownie.

Jest to okres który zazwyczaj nikt nie pamięta.

Ale ja mam jakby flashback od piatego roku życia.

Tak doskonale pamiętam.

Pamiętam, że jako małe dziecko bardzo często przesiedywałam w kuchni grając tzw; 'Gotowanie'.

Przez 5 lat, aż do 6 roku życia wraz z ojcem mieszkałam na Islandii.

Ojciec pracował, a ja jako ta cicha skromna myszka w pokoju sama bawiłam się zabawkami. 

Jako dziecko oglądałam zbyt głośne bajki typu Ed Edd Eddy czy dobrej serii atomówek. 

Moi rodzice tego długo nie zauważali lecz miałam duże problemy ze słuchem powiązany z ciągłym katarem.

Więc od 6 roku zaczął się mój koszmar z lekarzami,logopedami i innymi bzdurami które do dziś mi nie pomogły bądź uszkodziły.

Z mojego jakby pięknego dzieciństwa powróciłam wraz z ojcem do Polski gdzie poczułam na własnej skórze Polską ''tolerancję'' i ''akceptację.''

Zaczął się mój koszmar który trwa, aż do dziś.

Pierwszy dzień '' zerówki'' nie zaczął się dobrze.

Nie wspominam go miło. 

Dzieci zaczęły sie ze mnie śmiać i mi dokuczać z mojej wady wymowy.

Która przy porodzie przez lekarza nie została usunięta badz jakoś niedopuszczona.

Pamiętam, aż do dziś, że pobiegłam do dom,u z płaczem.

Okres szkolny bardzo źle wspominam.

Bardzo źle.

Miałam,wwspomnieć ostatnio o pewnym problemie.

Zajrzałam do wikipedii i zajrzałam informację o tym.